இறைவா, இந்த ஆடி மாதம் மட்டும்
என்னை என் மனைவிக்கு மகனாய் மாற்றிவிடேன்,
இந்த மாதத்தில் அவனுக்கு மட்டும்தான்
முப்பத்திரெண்டு பௌர்ணமி நாட்கள்

நம்மைப் பற்றிய அடுத்த காவியம்:
333 தேன்நிலவு நாட்களும்
32 தேய்நிலவு நாட்களும்

உன் மழைக்காகக் காத்திருக்கின்றன
என் நந்தவன பூச்செடிகள் ,
எப்போது பொழியும் உன் வானம்?
எப்போது மலரும் என் மொட்டுக்கள்?

ஒரு தலைக் காதலும்
இந்த ஆடி மாதமும் ஒன்றுதான்,
அங்கே கசக்கிப் போட்ட காதல் கவிதைகள்
இங்கே காற்றில் கரைந்து போகும் முத்தங்கள்

வானவில்லாய் நீ அருகில் இருந்தும்
நான் நிறமிழந்துதான் இருக்கிறேன்,
ஆடி நாட்கள் முடியும் வரை
உன் வண்ணங்களும் கன்னங்களும் எனக்கு தொலைவுதான்

அம்மியையே பறக்கவைக்கும்
இந்த ஆடிக் காற்றுக்கு
என் ஆசைகள் மட்டும் என்ன விதிவிலக்கா?

என் பேரருவி நீ அருகில் இருந்தும்
கொடியில் காயும் உன் ஈர ஆடைகளில்
தாகம் தீர்ந்து போகின்றேன்

நம் புன்னகைகளிலும் கண்ணசைவுகளிலும்
உருவாகும் எல்லாச் சந்தர்ப்பங்களுமே
ஏனோ பெரு மூச்சுகளாகவே சபிக்கப்படுகின்றன

சொர்க்கத்தில் நரகம்
நம் வீட்டின் ஆடி மாத நாட்கள்,
நரகத்தில் சொர்க்கம்
ஆடி மாதம் வருடத்தில் ஒரு முறை மட்டும்

கண்களும் இதழ்களும் பேசிக்கொண்ட
மாதங்கள் போய்,
பெரு மூச்சுக்கள் மட்டுமே பேசிக்கொள்ளும்
மாதம் வந்திருக்கிறது இப்போது

வரமாய் வந்த ஆண்டின் 365 நாட்களில்
ஏனோ நமக்கு மட்டும் 32 சாப நாட்கள்

பதினோரு மாதம் வளர்ந்து
இந்த ஒரே மாதத்தில் தேய்ந்துபோகும்
சபிக்கப்பட்ட நிலவு நான்

எப்போதுமே அழகாய்த் தோன்றும் நீ,
ஏனடி இந்த ஆடி மாதத்தில் மட்டும்
அநியாத்திற்கு பேரழகாய்த் தோன்றுகிறாய்?